Bilmiyorduk ama elektrikçi tek damarlı ve çok damarlı kabloların nasıl doğru şekilde bağlanacağını önerdi

Tek damarlı ve çok damarlı kabloları hızlı, güvenilir ve doğru şekilde bağlamanızı sağlayan bir yöntemi paylaşmak istiyorum. Bu, elektriğe aşina olmayan sıradan insanlar için gerçek bir keşif. Yani sana söylüyorum.

Kabloları kolayca bağlama

Görev bandını arka çekmeceye koyabilirsiniz: artık ona ihtiyacınız olmayacak. Bunun yerine:

1. En yakın mağazaya gidip terminal (kelepçe) satın alıyoruz. İstenen fiyat 8-50 ruble. WAGO 222 terminallerinin kaldıraçlı olarak alınması tavsiye edilir. Elektrikçinin açıkladığı gibi bunlar en güvenilir ve kullanımı en kolay olanlardır.
2. Her iki kabloyu da terminal bloğunun derinliğine kadar yaklaşık 1 cm sıyırıyoruz.
3. Örgülü telin tellerini sıkı bir demet halinde topluyoruz ve hafifçe büküyoruz.
4. Her iki iletken de düz ve temiz olmalıdır.
5. Kolları kaldırın ve her iki kabloyu da deliklere yerleştirin. Kolları aşağı indirerek kenetliyoruz.

Hazır. Bu bağlantı yöntemiyle büküm ve izolasyon kalitesini düşünmenize gerek kalmaz. Kabloların uzunluğu aynı kalır. Gerekirse kol kaldırılabilir ve tel çıkarılabilir - yani kelepçe tekrar kullanılabilir.

WAGO 222 kelepçesi 2 veya daha fazla delikle birlikte gelir. 380 V'a kadar gerilime sahip ev elektrik şebekelerinde kullanılan, 0,08–4 mm kesit alanına sahip tek ve çok çekirdekli bakır telleri bağlamak için tasarlanmıştır. Terminal bloğu, lambalar, elektrik sayaçları, çelenklerin kullanılması ve çok daha fazlası birbirine bağlı.

Terminal bloğu türleri

Terminal bloklarının farklı olduğunu söylemeye değer:

• Polietilen kılıftaki vidalı terminaller. En yaygın, ucuz ve yapısal olarak basit. Yalıtım kabuğunun içinde iki vidalı pirinç bir manşon vardır - bunlar her iki taraftaki deliklere yerleştirilen telleri vidalamak için kullanılır. Dezavantajı ise şudur: vidalı terminaller alüminyum iletkenler ve çok damarlı kablolar için uygun değildir. Vidanın sabit basıncı altında alüminyum sıvı hale gelir ve ince şeritler yok edilir.
  
• Metal plakalı vidalı terminal blokları. Daha güvenilir tasarım. Teller vidalarla değil, karakteristik çentiklere sahip iki plaka ile sıkıştırılmıştır. Arttırılmış sıkıştırma yüzeyi nedeniyle bu terminaller çok damarlı teller ve alüminyum için uygundur.

  

  Vidalı tüm bağlantılar yılda bir kez sıkılır.

• Kendiliğinden kenetlenen ekspres klemensler. Daha az basit bir tasarım değil, çok daha kullanışlı. Teli durana kadar deliğe itmeniz yeterlidir ve güvenli bir şekilde sıkıştırılacaktır. İçerisinde minyatür kalaylı bakır sap ve sabitleme plakası bulunmaktadır. Üreticiler ayrıca içine genellikle teknik vazelin ve kuvars kumu karışımı olan bir macun da koyarlar. Oksit filmini alüminyum yüzeyinden uzaklaştırır ve daha sonra yeniden oluşmasını engeller.
  
  
  

Alüminyum kabloyu bakır kabloya bağlamak için (kaç kabloya sahip olursa olsun), macunlu özel bir terminal bloğuna ihtiyacınız vardır. Gerçek şu ki bakır ve alüminyum galvanik bir çift oluşturuyor. Metaller etkileşime girdiğinde yıkım süreci başlar. Bağlantı noktasındaki direnç artar, bunun sonucunda yapı ısınmaya başlar. Bu genellikle yalıtımın erimesine veya daha da kötüsü kıvılcım oluşmasına neden olur. Akım ne kadar yüksek olursa, yıkım o kadar hızlı gerçekleşir.

Yöntemin avantajları ve dezavantajları

Terminal kullanmanın birçok avantajı vardır ancak dezavantajları da vardır.Kolaylık sağlamak için bunları tabloda açıklıyorum:

Önemli: Terminal bloğu ile bağlantının güvenilir olması için kelepçe, tel kesit alanı, esneklik sınıfı, iletken tipi özelliklerine göre seçilir. İlgili yazılar kelepçe kabuğunun üzerinde bulunabilir. Yazıtların olmaması bunun sahte olduğunu gösteriyor. Böyle bir terminal satın almamak daha iyidir: yüke dayanamayabilir ve eriyebilir.

Peki ya yüksek akımlar?

35-240 mm kesit alanına sahip iletkenler manşonlar kullanılarak bağlanır. Bakır-alüminyum, kalaylı bakır ve alüminyum olarak gelirler. Kurulum çok basittir - çıplak teller bir manşona yerleştirilir ve ardından kıvrılır. Doğru manşon boyutu seçimi ve yüksek kaliteli sıkma ile direnç normal teldekiyle aynı kalır. Yalıtımdan sonra kablolar duvara güvenli bir şekilde gizlenebilir.

Zaten yalıtımlı manşonlar var.

Tek damarlı ve çok telli kabloları bir manşona bağlama prensibi:

1. Her iki iletkeni de çıplak uçlar manşonun yaklaşık ortasına ulaşacak şekilde sıyırıyoruz.
2. Her iki taraftaki deliklere yerleştirin.
3. Özel pense ile kıvırıyoruz.

İşte asıl soruna geliyoruz. Manşonun kendisi nispeten ucuz - 15 ruble'den. Ancak kıvırmak için özel pense gerekir. Onlar için fiyat 1000 ruble'den başlıyor. Kıvırıcıyı pense veya çekiçle değiştiremezsiniz: bağlantı güvenilmez olacaktır. Bu nedenle, benim yaptığım gibi, biraz para harcamanız veya tanıdık bir elektrikçiden pense ödünç almanız gerekecek.

Birçoğumuz telleri birlikte bükmeye ve ardından bağlantıyı elektrik bandıyla sarmaya alışkınız. Herkes eski moda yöntemin uzun süredir modası geçmiş olduğunu bilmiyor. Yeni elektrik tesisatı kuralları, güvenilmezlik, yüksek kısa devre ve elektrik çarpması riski nedeniyle kullanımını yasaklamaktadır. Bugün, elektrikçiler her yerde terminal blokları ve yüksek akımlar için manşonlar kullanıyor. PUE P2.1.21'i okuyoruz: "Tellerin ve kabloların bağlanması, dallanması ve sonlandırılması, mevcut talimatlara uygun olarak kıvırma, kaynaklama, lehimleme veya kelepçeleme kullanılarak yapılmalıdır."