Kayısı çekirdeklerini atmak için acele etmeyin: Bir Özbek onlarla ne yapılacağını gösterdi

Yakın zamanda dost ekibimize Özbek uyruklu yeni bir çalışan katıldı. Özellikle kantinden aldığımız yiyecekleri pek beğenmiyor; çoğunlukla kendi yemeğini getiriyor. Bir gün kayısı çekirdeğinden yapılan alışılmadık bir yemek olan shurdanak'ı getirdi. Özbekistan'da her yerde yenir. Bunlar külde kızartılmış kemikler. Biraz antep fıstığını andırıyorlar.

Çok lezzetli, tuzlu, tarif edilemez bir tat. Çocukluğumu, çekirdekleri taşla nasıl böldüklerini, “bademleri” iştahla nasıl yediklerini hemen hatırladım. Annem de bu çok lezzetli çekirdeklerin ilavesiyle kayısı reçeli yaptı. Eve gelip tarif aramaya karar verdim.

Rusça'da Shurdanak: bira için lezzetli antep fıstığı

Özbek'imizin pek konuşkan olmadığı ortaya çıktı. Bana şurdanak ısmarladı ama tarifini söylemedi. Bunun ulusal bir sır olduğunu söylüyor. Üzgünüm. İnternette pek çok tarif var ama hangisinin doğru olduğunu ancak tahmin edebilirsiniz.

Bir yerlerde kemikleri beyaz kilde kaynatıp kızartıyorlar. Ancak temel olarak, onları uzun süre tuzlu suda bekletmeniz, ardından bölmeniz, kaynatmanız ve ardından fırın külünde kızartmanız gerektiğini yazıyorlar. Pişirme veya kızartma sırasında kendi başlarına bölündüklerine dair bir görüş var. Ancak deneylerle zaman kaybetmemeye karar verdim.

Şurdanak'ı aşağıdaki basitleştirilmiş tarife göre hazırladım:

1. Kayısıların çekirdeklerini ayırdım. Bunu hızlı ve temiz bir şekilde nasıl yapacağımı aşağıda (reçel tarifinin olduğu yerde) anlatacağım.
2. Bunları su ve tuzla (litre suya 200 gr tuz) doldurup 4 saat beklettim.
3. Eline bir çekiç aldı ve kemikleri dikkatlice deldi.Buraya vurmanız gerekiyor (sapın arka tarafında, “dikişte”):

Kemiği karşı tarafa sağlam bir şeyin üzerine yerleştirin ve yavaşça tutun. Çekiçle vuruyoruz. İşte, kemik kolayca kırılıyor. Sadece çok sert vurmayın, aksi takdirde tamamen açılacak ve çekirdek düşecektir. Ve tabii ki çekiçle parmaklarımıza vurmamaya dikkat ediyoruz.

4. Çatlak kayısı çekirdeklerini tekrar tuzlu suya koyup kısık ateşte pişmeye bıraktım. 2 saat pişirilir.
5. Onları bir elek üzerine koydum, sonra bir fırın tepsisine koyup kısık ateşte (70-90 derece) fırına koydum. Kemiklerin yanmaması ve iyice kuruması için kapıyı hafifçe açtım. Yarım saat kadar kuruttum. Beyazımsı hale geldiler ve bir tuz tabakasıyla kaplandılar.

Elbette Özbek shurdanak'la arasındaki fark dikkat çekicidir - tadı o kadar zengin ve parlak değil ama aynı zamanda çok lezzetli. Kocam ve ben bir oturuşta tüm tabağı yuttuk. Tekrar yemek pişireceğim. Bu arada, sadece shudanak pişirmekle kalmaz, aynı zamanda satın da alabilirsiniz. Orta Asya pazarlarında nohut, maş fasulyesi, devzira ve benzeri şeylerin satıldığını söylediler. Soyulmuş kayısı çekirdeklerini de burada bulabilirsiniz. Ama pahalı olduklarını söylüyorlar. Kendinizi pişirmek karlı.

Çekirdekli kayısı reçeli - adım adım tarif

Fındık notalarıyla inanılmaz lezzetli ve güzel bir reçel. Tadı bana şeker gibi geliyor. Kayısılar bütün olarak haşlanır ve her birinin içinde kayısı çekirdeği bulunur. Çileklerin konturu iyi tahmin edilmiştir. Tatlı şuruba batırılırlar. Kayısı sadece sağlıklı bir tatlı olarak yenebileceği gibi, şerbeti krep ve gözlemelerin üzerine dökülerek de tüketilebilir.

Hazırlık için ihtiyacınız olacak:

• 1 kg kayısı;
• 1 kg şeker;
• 250 mi su;
• 1 limon (limon suyu).

Çukuru herhangi bir tür ve yumuşaklıktaki kayısından hızlı bir şekilde ayırmak için basit bir kalem alın.Sapın arka tarafına, "ağız" (kör taraf) denilen yere yerleştirip hafifçe bastırıyoruz.

Kemik arka taraftan çıkıyor. Aynı zamanda neredeyse temizdir ve kayısının kendisi küçük bir delik dışında sağlamdır. Bunlar reçel için ihtiyacımız olan kayısılar. Adım adım tarif:

1. Kayısıları bütün kalacak şekilde soyun.
2. Cildi bir çatalla dikkatlice delin. Bu, pişirme işlemi sırasında patlamaması için gereklidir.
3. Kabukların kırılgan hale gelmesi için tohumları yarım saat fırında kurutun. Bölüp (yukarıda basit bir yöntem anlattım) çekirdeklerini bir kaseye koyuyoruz.
4. Şimdi dikkat! Kayısıların içini çekirdeklerle dolduruyoruz. Her meyvenin içine bir şey koyuyoruz, yoksa yetmeyecek.
5. Şeker ekleyin, su dökün ve meyve suyu çıkana ve şeker eriyene kadar 1 saat bekletin. Kayısılar tatlıysa daha az şeker kullanabilirsiniz, böylece reçel mide bulandırıcı olmaz.
6. Karışımı kaynatın ve hemen kapatın. Tamamen soğuyana kadar bekliyoruz. Bunu 4-5 kez tekrarlıyoruz.
7. Tencereye son kez limon suyunu sıkın. Ayrıca limonun lezzetini de rendeleyebilirsiniz. Reçeli kaynatın ve 2-3 dakika pişirin.
8. Bundan sonra sıkışma kapatılabilir. Ama ben işi daha basit hale getirdim; temiz cam kavanozlara döktüm. Buzdolabında mükemmel şekilde saklanır. Bir yıl sürebilir ama genelde bu tür lezzetleri daha erken yeriz.

Kayısının bademin yakın akrabası olduğunu bir yerlerde duymuştum. Bu yüzden nükleolleri fındıklara çok benziyor. Çocukken onları gerçekten çok severdim. Annemle babamın beni çiğ çiğ zehirli olduklarından nasıl korkuttuklarını hatırlıyorum ama çocuklar ve ben yine de onları yedik. Kimse kendini kötü hissetmedi. Pişirilip kızartıldıktan sonra çekirdeklerin tadı daha da tatlı ve incelikli hale gelir. Özbek meslektaşıma bunları bana hatırlattığı için teşekkürler!