Hangi filtreler demirin sudan uzaklaştırılmasına yardımcı olur?

Sudaki güvenli demir miktarı 0,1-0,3 mg/l aralığındadır ve pratikte içeriği 10 kat daha yüksek olabilir. Bu bağlamda şu sorular ortaya çıkıyor: demirden su nasıl arındırılır, böyle bir arıtma gerekli midir ve suyun bileşimi nasıl belirlenir?

Sudaki demir çeşitli şekillerde olabilir:

• iki değerlikli (çözünür);
• üç değerlikli (çözünmez);
• organik: çözünür (polifosfatlar), bakteriyel ve çözünmez (kolloidal).

Doğru arıtma sistemini seçmek için sadece demirin seviyesini değil aynı zamanda şeklini de bilmeniz gerekir.

Sudaki demir konsantrasyonu nasıl belirlenir?

Şehirde merkezi su temini koşullarında demir artışının nedeni her zaman çelik su borularıdır. Basitçe söylemek gerekirse, boru hattındaki pas suyla karışır ancak çözünmez. Pasın (ferrik demir) varlığını belirlemenin en kolay yolu, suyun herhangi bir şeffaf kapta bekletilmesidir. Birkaç saat sonra dipte kırmızımsı bir tortu oluşursa, güvenlik önlemleri almanın ve suyu ferrik demirden arındırmanın zamanı gelmiştir.

Tavsiye

Lavabo, küvet veya tuvalet üzerindeki paslı bir kaplama, borulardan gelen pasın musluğunuza girdiğinin açık bir göstergesidir.Bu tür "semptomlar" söz konusu olduğunda tanı aşamasından sorunu ortadan kaldırma aşamasına geçmeniz gerekir.

Artezyen kuyularından, içinde çözünmüş demir (demir) içeren su eve girer. Seviyesindeki artış görsel olarak belirlenebilir - su hafif sarımsı hale gelir. Ancak renk değişimi her zaman gerçekleşmez. Bu durumda zayıf bir potasyum permanganat çözeltisi yardımcı olacaktır. Pembe çözelti demir içeriği yüksek suya eklenirse rengi sarımsı kahverengiye döner.

Toplamanın yüzey suyu alan sığ bir kuyudan olması durumunda kolloidal demir mevcut olabilir. Bu durumda çöken su bulanık olacak, bu tür demir moleküllerinin süspansiyonu dibe çökmeyecektir. Su yüzeyinde bir film oluşmuşsa suda demir bakterileri vardır.

Musluktan akan su yukarıda sayılan özelliklere sahipse veya metalik bir tada sahipse arıtma sistemi seçmeniz gerekir. Bunu maksimum verimlilikle yapmak için laboratuvara su örneği almanız gerekir. Araştırma sonuçlarını elinizde bulundurarak doğru demir giderme sistemini seçebilirsiniz.

Temizleme yöntemleri

Demiri ve bileşiklerini sudan reaktif ve reaktif olmayanlardan uzaklaştırmak için iki tür yöntem vardır. Reaktifli filtreler kullanılıyorsa, bunların yenilenmesini izlemeniz gerekir.

Filtreleme şu şekilde yapılabilir:

• havalandırma;
• iyon saflaştırması;
• ozmotik temizleme dahil membran;
• ultrafiltrasyon;
• tortu filtrasyonu;
• mekanik temizlik.

Her türlü kirletici maddenin temizlenmesi için evrensel bir yöntem bulunmadığına dikkat edilmelidir. Bu nedenle ne tür bir kirlenmenin mevcut olduğunu belirlemek çok önemlidir.

Mekanik temizlik

Mekanik filtreleme sistemleri (mekanik kartuş filtreler) kendilerini kanıtlamıştır. Suyu büyük miktarda çözünmeyen demirden (pas) arındırmanız gerekiyorsa uygundurlar. Oksitleri gidermek için propilen kartuşlar ve ince taneli granülit içeren kartuşlar kullanılır.

Bu yöntemi kullanarak kuyudan su arıtmak mümkün olmadığından, esas olarak merkezi su kaynağına sahip apartman ve evlerde kullanılırlar. Daha doğrusu, kır evlerinde mekanik filtreler de kullanılır, ancak metal bileşiklerin ön oksidasyonu (havalandırması) ile.

Suyun ön arıtılmasında makrofiltrelerle (tutulan parçacık boyutu 15 mikrondan fazla) mekanik arıtma yöntemi kullanılır. İnce filtreleme için 5 mikron hücreli kartuşlar takılıdır.

Tavsiye

Ön filtreleme veya kaba filtre, büyük parçacıkları tutarak ince gözenekli kartuşların daha uzun süre dayanmasını sağlar.

İyonik filtreleme

İyon değişimini kullanarak su arıtma, suyun iyonik bileşimini seçici olarak değiştirmenize izin veren bir reaktif yöntemidir. Görev demirin uzaklaştırılması ise filtrelerde iyon değiştirici olarak çeşitli fraksiyonel katkı maddeleri içeren katalitik reçineler kullanılır. Metal iyonlarını sodyum iyonlarıyla değiştirirler.

Reaktif ortamı zamanla yeteneklerini kaybeder ancak geri yüklenebilir. Bunun için sitrik asit veya sofra tuzu (çözelti) kullanın. Bu yöntemin avantajı, demir gidermenin sertlik tuzlarının çökelmesini gerektirmemesi ve yalnızca pası değil aynı zamanda manganez dahil suda çözünmüş metalleri de gidermesidir. Dezavantajları arasında katalitik reçinelerin bir tuz çözeltisinin etkisi altında yalnızca kısmen restore edilmesi ve 2-3 yıl sonra kaynaklarının tamamen tükenmesi yer alır.

Havalandırma

Artezyen kuyusundan sağlanan su, çözünmüş haldeki iki değerlikli demir dahil olmak üzere çeşitli metal bileşikleri içerir. İki değerlikli demirin ön oksidasyonu olmadan bir kuyudan suyun arıtılması imkansız olduğundan, havalandırma yöntemi, yani suyun oksijenle doyurulması kullanılır. Sonuç olarak, metal çözünmüş bir durumdan çözünmeyen bir okside dönüşür ve bundan sonra mekanik veya başka bir filtre kullanılarak çıkarılabilir.

Havalandırma hem basınçlı hem de basınçsız yöntemler kullanılarak yapılabilir.

1. Yerçekimi havalandırması ile su, atomizasyonun ve duşun meydana geldiği oksidasyon tankına beslenir. Toz alma nozullar veya enjektör kullanılarak yapılır. Oksitler havalandırma tankının dibinde birikir ve su kirliliğinin derecesine bağlı olarak yılda iki ila beş kez periyodik olarak temizlenmelidir.
2. Basınçlı havalandırma, statik bir karıştırıcıda veya havalandırma kolonunda gerçekleştirilir. Bunlar, içine suyun beslendiği (yaklaşık üçte ikisi dolu) ve havanın, kolonun/karıştırıcının orta seviyesine kadar bir tüp aracılığıyla beslendiği bir temas odasıdır. Böylece doymuş hava karışımının kabarcıkları meydana gelir ve iki değerlikli demirin oksidasyonu meydana gelir. Ayrıca kolonda su ve hava sınırında ilave (ikincil) havalandırma meydana gelerek temizleme kalitesini arttırır.

Ters osmoz

Ters ozmoz arıtma sistemi, ön temizlemeye sahip en gelişmiş ince filtredir. Ters ozmoz membranları kullanılarak, içme suyunun tüm yabancı maddelerden yüksek kalitede filtrelenmesi sağlanır.Sisteme yerleştirilmiş ön filtre, fraksiyonu 0,5 mikrondan fazla olan çözünmeyen metal parçacıklarını ve suda çözünmüş inorganik demiri tutar.

Temizlemenin ana aşaması, basınç farkının etkisi altında 0,0001 mikron boyutunda gözeneklere sahip bir membran ile gerçekleştirilir. Sonuç olarak, saf su molekülleri, drenaj sistemine boşaltılan yüksek yoğunluklu sudan (organik demir bileşikleri ve diğer kirleticilerle doymuş) ayrılır. Ters ozmoz filtresinin tek dezavantajı düşük verimliliğidir. Ancak bu derecede bir saflaştırma yalnızca içme suyu ve yemek pişirme suyu için gereklidir ve ters ozmoz bu hacimle kolayca başa çıkabilir.

Geri yıkama sistemli dolgu filtresi

Suyun dolgu ile filtrelenmesi tortul ve reaktif yöntemlerini ifade eder. Havalandırma yönteminin teknik nedenlerden dolayı uygun olmadığı veya yetersiz kaldığı durumlarda kuyulardan su arıtımı yapılması gerekmektedir. Filtre ortamı (dolgu) olarak Birm, Manganez Yeşil Kum, MTM, Pyrolox markalı malzemeler kullanılır. Geri doldurma, oksidasyon için gereken süreyi yüzlerce kez azaltır.

Otomatik kulübe ertelemesi aşağıdaki gibi tasarlanmıştır.

• Filtre muhafazası (silindir) filtre ortamıyla doldurulur.
• Muhafazanın üst kısmına zamanlayıcı ve akış ölçerli bir otomatik makine yerleştirilmiştir. Görevi, filtreleme ve rejenerasyon sırasında belirli bir süre sonra suyun yönünü değiştirmektir.
• Silindirin içinde, tüm dolgu katmanından bir su kaldırma borusu geçer.
• Esnek bir tüp silindiri reaktif kabına bağlar.

Filtrasyon döngüsü sırasında su, dolgudan geçer, su yükseltme borusundan yukarı çıkar ve arıtma sisteminden çıkar.Rejenerasyon döngüsü başladığında su kaldırma borusuna yukarıdan su verilir. Filtre yatağı katmanını gevşetir ve orada biriken demir bileşiklerini yıkar. Bundan sonra makine, filtre ortamının kimyasal aktivitesini geri kazandıran bir reaktif işlemi gerçekleştirecektir.

Ne seçeceksin?

Doğru filtreleme sistemini seçmek için yukarıda da belirttiğimiz gibi laboratuvarda su analizi yapmanız gerekir. Bu, deneme yanılma yoluyla bir filtre seçmekten çok daha ucuz olacak ve aynı zamanda en uygun filtreleme sisteminin kurulmasına da yardımcı olacaktır. Filtrelerin montajı aynı zamanda suya hangi amaçla ihtiyaç duyulduğuna da bağlıdır.

Evsel (yıkama, duş alma) veya teknik ihtiyaçlar için su hazırlama söz konusu olduğunda ince filtrelere gerek yoktur. Ancak içme suyu için laboratuvar testlerinin sonuçlarına bağlı olarak bunların varlığı zorunlu olabilir.