Margarin ve tereyağı arasındaki fark nedir - herkes farkı anlayamaz!

Doğal tereyağı, üretimi emek yoğun olduğundan pahalıdır. Krema veya ekşi kremadan ayırmak yerine, bitkisel yağdan benzer bir şey üretmek: margarin veya sürülebilir ürünler çok daha ucuzdur. Margarin ve tereyağı arasındaki fark nedir? Herkes. Farklı kokar, daha yumuşaktır ve çoğu zaman kendine özgü bir tadı vardır. Tanım olarak tereyağı süt ve kremadan yapılan bir üründür, margarin ise çeşitli katkı maddeleri içeren bitkisel yağlardan oluşan emülsiyon yağ ürünüdür.

Margarini tereyağından nasıl ayırt edebilirim?

Özel testler yapılmadan paketin içinde tereyağı veya margarin olup olmadığını belirlemek zor olabilir. Modern üretim teknolojileri, çeşitli emülgatörler, aromalar ve diğer katkı maddeleri, tereyağına mümkün olduğunca benzeyen margarin üretilmesini mümkün kılmıştır.

Yalnızca bazı margarin türleri ayırt edilebilir:

• Kokuyla. Doğal bir inek ürününün hoş bir krema aroması vardır, margarinin kendine özgü bir yağ kokusu vardır.
• Tutarlılıkla. Margarin yumuşak, yayılan bir kıvama sahiptir. İnek yağı kesildiğinde yoğun, plastik, kuru ve parlaktır.
• Ambalajın üzerindeki bilgiye göre. Doğal bir ürünün ambalajında ​​“tereyağı” kelimesi her zaman bulunur ve içindekiler arasında krema ve inek sütü ilk sırada yer alır.

Ölçek

Bir ürünü satın alırken bazı basit testlerin yapılması faydalı olacaktır. Parmağınızla hafifçe bastırmanız gerekiyor.Margarin kırışacaktır ama doğal tereyağı kırışmayacaktır. Test, bitkisel yağların hayvansal yağların aksine donmadığı gerçeğine dayanmaktadır. Buzdolabında doğal tereyağı her zaman margarin kütlelerinden daha serttir.

Kaynar su ile yapılan test ile kalitesiz margarin ile ev yapımı tereyağı arasındaki farkı görebilirsiniz. Gerekli:

• Şeffaf bir bardağa 100 ml su dökün.
• Üründen bir çay kaşığı damlatın.
• Karıştırmak.

Margarin yüzeyde kalın bir yağ tabakası oluşturarak suyu berrak bırakır. Doğal kremsi ürün suda neredeyse tamamen çözünerek süt rengi bir renk verir. Yüzeyde sadece küçük bir yağ filmi kalır.

Margarin nedir?

Margarin ilk olarak neredeyse 2 yüzyıl önce Fransa'da üretildi.

Napolyon III, askerler için ucuz tereyağı ikamesi yapabilen herkese ödül sözü verdi. Kimyager I. Megier-Mourier, oleomargarin adı verilen en uygun seçeneği sundu. Düşük erime noktalı sığır yağı kalıntısını ekşi sütle karıştırıp emülsifiye etti. Sıvı bileşen basınç altında çıkarıldı. Bileşim ayrıca su ve tributirin içeriyordu. Tüm işlemlerden ve soğutmadan sonra ucuz hammadde dondu ve kıvam ve tat açısından doğal muadilinden neredeyse hiç farklı değildi. Kısa sürede ürünün adı “margarin” olarak kısaltıldı.

Ürün 1871 yılında ABD'li bir iş adamı tarafından patentlendi ve 10 yıl sonra günde 50 bin pounda üretilmeye başlandı. Popülerliği çok hızlı bir şekilde küresel boyutlara ulaştı. Bilim adamları, kolesterol içermediğini ve doymuş yağın daha az olduğunu bulmuşlardır. Bir süredir margarinin inek tereyağından daha sağlıklı olduğuna inanılıyordu. Ta ki 19. yüzyılın sonlarında daha derinlemesine araştırmalar yapılana kadar...

Günümüzde ürün, hayvansal yağ, balık ve deniz yağı, süt, işlenmiş ürünler ve gıda katkı maddeleri eklenerek veya eklenmeden bitkisel yağlar (değiştirilmiş ve değiştirilmemiş) ve sudan yapılmaktadır.

Temel olarak genellikle salomalar, hurma yağı, hindistancevizi yağı ve ayçiçek yağı kullanılır. Margarinler yağ içeriği bakımından farklılık gösterir. Bunlar:

• yaklaşık %100 yağ içeriği – şekerlemeler;
• %82 yağ – yüksek yağ;
• %70 – azaltılmış yağ içeriğiyle;
• %40-60 – az yağlı.

Margarinler de ayırt edilir:

• katı (MT) – gıda endüstrisi için;
• yumuşak (MM) – tüketim için;
• sıvı (MZhK, MZhP) - serbest ve endüstriyel amaçlar için;
• MTS – unlu mamullerin laminasyonu için;
• MTK – kremalar ve sufleler için.

Gerçek tereyağı hakkında

Bir versiyona göre, ilk petrol yaklaşık 4-5 bin yıl önce eski Mısırlılar tarafından elde edildi. Tam yağlı inek sütünü çırpma fikri ortaya çıktı. Ürün tedavi amacıyla kullanıldı ve bir incelik olarak değerlendirildi.

Günümüzde tereyağının sınıflandırılmasında karışıklıklar yaşanmaktadır.

• Genel kabul görmüş standartlara göre tereyağı, inek sütünden elde edilen, yaklaşık %82 oranında yağ ve %10-16 oranında nem içeren bir üründür. Geriye kalan her şey spread olarak sınıflandırılır.
• Rusya'da GOST 37-91'e göre tereyağı ve sade yağ arasında ayrım yapılmaktadır. İkincisi için, margarinlere daha yakın olan ham tereyağı, plastik krema - ürünlerin kullanılmasına izin verilir. Birkaç çeşit tereyağı vardır. Yağ içeriği ve nem yüzdesi bakımından farklılık gösterirler.

Rusya'da ürün farklı GOST standartlarına göre üretilmektedir. Sovyet GOST 37-91'e ek olarak R 52969-2008, R 52253-2004, 32261-2013 GOST'ları da bulunmaktadır. Her durumda ürün doğal süt yağları ve vitaminleri içerir.

Soru cevap

Yayılmadan farkı nedir?

Yayılma tereyağı ve margarin arasında bir şeydir. Bitkisel ve süt yağlarının karışımını içerir. Oranlarına bağlı olarak yayılma yoğun olabilir ve krema gibi kokabilir veya tam tersine daha çok margarine benzeyebilir.

Süt margarini nedir?

"Süt", süt ilave edilmiş anlamına gelir. Yaklaşık %25 oranında tereyağı içeren “Tereyağı” türü de bulunmaktadır.

Modern margarin üretim teknolojileri öyle bir seviyeye ulaştı ki, tereyağı ile arasındaki fark ortalama alıcı tarafından %99 oranında görülemiyor. Üstelik bunlar şüphesiz farklı bileşimlere ve sağlık üzerindeki etkilerine sahip iki farklı üründür. Birçoğu şaşıracak, ancak bugün bazı margarinlerin (çevre dostu bitkisel yağlardan elde edilen) daha sağlıklı olduğu düşünülüyor. Doymamış yağ asitlerinin varlığı nedeniyle kötü kolesterol, obezite, kalp ve damar hastalıklarıyla mücadeleye yardımcı olur. Kanada, Almanya, İsviçre ve diğer bazı ülkeler için sağlıklı beslenme kuralları, diyette hayvansal yağların yerine yumuşak margarinlerin kullanılmasını önermektedir. Kremsi analogu "doğru" margarinle değiştirmenin koroner kalp hastalığı riskini yüzde on oranında azalttığı kanıtlanmıştır.

19. yüzyılın sonlarında bilinen margarinin zararları ise bu eksikliği gidermiştir. Ürünlerdeki trans yağ içeriği, geliştirilmiş üretim teknolojisi sayesinde minimum %2'ye düşürülmüştür (Rusya'da - 2018'den beri, TR CU 024/2011'e göre).