Yemek pişirmede nohut nedir: tat, kimyasal bileşim, kalori içeriği ve BJU

Nohut (lat. Cicer arietinum), Baklagil ailesinin otsu bir baklagil ürünüdür. Bitki sıcağı sever ve uzun kuraklıkları iyi tolere eder. Esas olarak Güney ve Batı Asya'da yetiştirilmektedir: Hindistan, Pakistan, İran, Türkiye ve Suriye. Rusya'da 6'sı yeni çeşit olmak üzere 30'dan fazla çeşit yetiştiriliyor.

Nohutun diğer isimleri nohut, kuzu bezelye, ceviz ve nohuttur. Kültürün uzak "atası" Cicer reticulatum'un 7 bin yıldan fazla bir süre önce büyüdüğü Türkiye ve Suriye, anavatanı olarak kabul ediliyor.Nohuttan ilk kez yazılı kaynaklarda Homeros'un ünlü "İlyada" adlı eserinde bahsedilmiştir. Eski Yunanlılar, o zamanlar “bakliyat” olarak bilinen bu fasulyelerden lapa yapmışlar, aynı zamanda yer fıstığı gibi kavrulmuş ve çiğ olarak da tüketmişlerdir. Günümüzde kuzu bezelyesi eski zamanlardan daha az yaygın değildir - ilk yemekleri, garnitürleri, salataları vb. hazırlamak için yemek pişirmede yaygın olarak kullanılırlar.

Nohut neyden yapılır?

Olgunlaşmış meyvelerden (fasulye) elde edilen nohut tohumları yenir. Her bir “pod” 1-2, nadiren 4 “bezelye” içerir. Mahsulün isimlerinden biri olan kuzu bezelyesini aldığı bir koç veya baykuşun kafasını anımsatan karakteristik, topaklı bir şekle sahiptirler.

Tohumların rengi çeşide bağlı olarak sarıdan koyu kahverengiye, neredeyse siyaha kadar değişir. Boyut küçüktür, çapı 5-15 mm'dir. Bezelye oldukça hafiftir, ağırlığı 1000 adettir. sadece 150, maksimum 300 gr.

Nohutun bilinen hiçbir baklagilin tadı yoktur. Özellikle kızartıldığında belirgin olan baharatlı, "cevizli" bir tada sahiptir. Pişirildiğinde ürünün tadı patates püresini andırıyor.

100 gram nohutta neler bulunur

Nohut oldukça yüksek kalorili ve besleyici bir üründür. 100 g tohum şunları içerir:

• 378 kcal;
• 20.47 gr protein;
• 6,04 gr yağ;
• 62,95 gr karbonhidrat.

Mahsulün tohumları aşağıdaki elementlerin değerli bir kaynağıdır:

• bez;
• potasyum;
• manganez;
• bakır;
• Selena;
• fosfor;
• çinko;
• B1 vitamini (tiamin);
• B6 vitamini (adermina);
• B9 vitamini (folik asit);
• esansiyel amino asit lisin;
• diyet lifi.

Yüksek protein içerikleri, nohutları vejetaryen ve vegan diyetlerinde hayvansal ürünler için mükemmel bir alternatif haline getirir (özellikle koyu renkli tahıllar, açık renkli tahıllardan daha fazla protein içerir). Sadece tokluk hissini uzun süre korumanıza değil, aynı zamanda vücudu faydalı maddelerle zenginleştirmenize de olanak tanır. Aynı zamanda, bu tür fasulyenin kullanımına ilişkin pratikte hiçbir kontrendikasyon yoktur - ülser, sistit, gut ve tromboflebit hastası olan, artan gaz oluşumuna yatkın kişiler tarafından dikkatli ve küçük miktarlarda tüketilmelidir.

Nohut türleri

Şu anda birkaç düzine nohut çeşidi var. Geleneksel olarak 4 gruba ayrılırlar:

• Asya;
• doğu;
• Avrasya;
• Akdeniz

Listelenen kategoriler sırasıyla büyüme koşullarının özelliklerine göre sınıflandırılır. Yani nohut olur:

• Anadolu;
• Afgan;
• dağ-Avrupalı;
• bozkır;
• Türkistan.

Tohumların rengine bağlı olarak mahsullerin sınıflandırılması da vardır. Nohut aşağıdaki türlere ayrılır:

• beyaz;
• sarı;
• yeşil;
• kırmızı;
• kahverengi;
• siyah.

Bir diğer önemli kriter ise tohumların görünümüdür. Bu temelde nohut aşağıdaki gruplara ayrılır:

• Hint - öncelikle nohut unu üretiminde kullanılan kahverengi veya siyah çeşitler;
• Kabuli - yemek pişirmede yaygın olarak kullanılan hafif kabuklu meyveler.

Desi nohutun dünya pazarına ana tedarikçileri İran, Hindistan, Etiyopya ve Meksika'dır. Kabuli Pakistan, Şili, Güney Avrupa ve Kuzey Afrika'da yetişir.

Nohuttan neler hazırlanır: 10 popüler yemek

Nohut her türlü ısıl işleme uygundur - kaynatılabilir, kızartılabilir, haşlanabilir ve pişirilebilir. Mahsulün tohumlarından aşağıdakiler hazırlanır:

• Humus (haşlanmış ve püre haline getirilmiş tahıllardan yapılan, susam ezmesi, zeytinyağı, sarımsak, limon suyu ve kırmızı biberle tatlandırılan geleneksel bir Orta Doğu atıştırmalık);
• falafel (baharatlarla tatlandırılmış, derin yağda kızartılmış ezilmiş fasulye topları şeklinde oryantal yemek);
• leblebi (İran ve Türkiye'de yağ kullanılmadan kızartılan nohut tohumlarının doğal olarak veya şekerle tatlandırılarak ayrı bir yemek olarak tüketilen veya tatlılara eklenerek tüketilen popüler bir lezzet);
• Dhokla (Hint mutfağına ait bir yemek, nohut-pirinç ezmesine dayalı buharda pişirilmiş bir hamur işidir);
• farinat (Nohut unundan yapılan İtalyan gözleme, genellikle sebzelerle, daha az sıklıkla peynirle servis edilir).

Rus ve Avrupa mutfağında nohut aşağıdaki yemek türlerini hazırlamak için kullanılır:

• çorbalar;
• püre;
• viskoz ve ufalanan yulaf lapası;
• Güveç;
• güveç.

Kıyılmış pirzola ve ezmelere nohut püresi de eklenir ve çeşitli salatalara kızarmış tohumlar eklenir. Nohutların kızartıldığı veya sarımsak ve baharatlarla pişirildiği ve kraker gibi yenildiği "atıştırmalık" seçeneği daha az yaygın değildir.Un ve tohumlar ayrıca unlu mamuller ve tatlıların hazırlanmasında da kullanılır.

Mağazada kaliteli nohut nasıl seçilir

Nohuttan en fazla faydayı alabilmek için doğru ürünü seçmek önemlidir. Satın alırken aşağıdaki noktalara dikkat etmelisiniz:

• "Bezelye" neye benziyor? Talaşsız ve hasarsız olmalı, yuvarlaklığa yakın bir şekle sahip olmalı, tekdüze renkte, pürüzsüz yapıda ve yaklaşık olarak aynı boyutta olmalıdır.
• Ambalaj kalitesi. Tahıllarda herhangi bir yabancı yabancı madde, döküntü veya plak olup olmadığını, içinde ne tür bir ürün olduğunu açıkça görebilmeniz için, yırtılma veya hasar olmadan, tercihen şeffaf olarak kapatılmalıdır.
• Tarihten önce en iyisi. Kural olarak 12 ayı geçmez. Nohutun daha uzun süre saklanması önerilmez.

Paketi açtıktan sonra ürünün kokusunu değerlendirmekte fayda var. İyi nohutlar hafif taneli ve cevizli bir aroma yayar. Tahılları cam kavanozda, serin ve karanlık bir yerde saklamak daha iyidir. Güçlü kokusu olan ürünlerin yanına koymamalısınız - tohumlar sünger gibi onu hızla emer.

Nohut ve bezelye arasındaki fark nedir

Bazı tüketiciler yanlışlıkla nohutun bir tür bezelye olduğunu düşünüyor. Ancak bu bir yanılgıdır; kültürlerin bir takım farklılıkları vardır.

Nohutun bezelyeden ne kadar farklı olduğuna bakalım:

1. Aile bağlılığı. Her iki mahsulün de neye ait olduğu biliniyor - bunlar Dikotiledon sınıfının Baklagil ailesinin temsilcileridir. Ancak cinsin adı farklıdır: nohut Cicer arietinum, bezelye Pisum olarak sınıflandırılır.
2. Büyüyen koşullar. Nohut daha sıcak bir iklime ihtiyaç duyar; çiçeklenme ve yumurtalık oluşumu için en uygun sıcaklık 24-28°C iken bezelye daha az "sera" koşullarında normal şekilde gelişebilir.
3. Bir bakladaki tohum sayısı.Yukarıda belirtildiği gibi, bir nohut meyvesi 1-2 "bezelye" içerir ve bir bezelye kabuğunda bunlardan 10'a kadar bulunabilir.
4. Kabuk ve tohumun görünümü. Bezelye kabukları uzun, hafif kavisli, nohut kabukları kısa ve şişkindir. İlk mahsulün tohumları neredeyse mükemmel bir küresel şekle sahiptir ve yeşil renktedir. İkincisi, çeşidine bağlı olarak gölgesi açık sarıdan koyu kahverengiye kadar değişebilen tanelerin topaklı şekli ile karakterize edilir. Dahası, endüstriyel işlemeden sonra bezelye genellikle ikiye bölünürken nohut tanenin bütünlüğünü korur.
5. Kimyasal bileşim ve kalori içeriği. Bezelye nohuttan biraz daha fazla protein içerir (100 g ürün başına yaklaşık 20,5 g), ancak kalori, yağ ve karbonhidrat açısından ikincisinden daha düşüktür.
6. Pişirmeden önce işleniyor. Nohutun daha uzun süre, tercihen en az 12 saat, bezelyenin ise 1-2 saat ıslatılması gerekir.
7. Pişirme yöntemleri. Kurutulmuş bezelye esas olarak kaynatılırsa nohut da kızartılabilir, haşlanabilir veya pişirilebilir.

Vücudun bu tür baklagillere tepkisini de dikkate almak gerekir - kural olarak bezelye, nohuttan daha fazla şişkinliğe neden olur.