Siyah zeytin ile zeytin arasındaki fark nedir ve koyu ve açık meyveler arasında fark var mı?

Yurtiçi mağazalarda şekil ve tat bakımından aynı olan, yalnızca renk ve isim bakımından farklılık gösteren meyveler bulabilirsiniz. Bu bağlamda tüketicilerin siyah zeytin mi yoksa siyah zeytin mi daha iyi olduğu ve aralarındaki farkın ne olduğu gibi bir sorusu var. Cevabı almak için bitkinin botanik tanımına bakmanız ve konserve teknolojisini göz önünde bulundurmanız yeterlidir.

Zeytin ile zeytin arasında fark var mı?

Zeytin ve zeytin aynı yağ bitkisinin, eski çağlardan beri bilinen zeytinin meyveleridir. Ilıman ve tropik iklimlerde yetişir. Güney Asya ve Avrupa, Afrika, Avustralya ve Amerika'nın sıcak bölgelerinde yaygın olarak dağıtılmaktadır. Rusya'da zeytin, Kırım, Gelendzhik, Tuapse ve Soçi'de yetiştirilmektedir. Bu kültür artık vahşi doğada bulunmuyor.

Zeytin, uzun, budaklı dalları olan, yaprak dökmeyen bir çalı veya ağaçtır. Gövde kaba gri kabukla kaplıdır. Yaprak bıçakları gümüşi bir renk tonu ile gri-yeşildir. Meyveler uzun, düzenli oval şekilli ve küçük boyutludur - 7 ila 40 mm arası. Çiçeklenme başladıktan 4-5 ay sonra olgunlaşırlar.Hasat eylül ayından aralık ayına kadar yapılır, bazı bölgelerde ocak ayına kadar sürer.

Peki zeytin ile siyah zeytin aynı şeyse neden farklı adlandırılıyorlar? Dahası, koyu meyvelere daha çok zeytin ve açık zeytin denir. Aslında her iki seçenek de Rus diline özgüdür. Diğer ülkelerde yalnızca bir isim bilinmektedir - zeytin. Ve gölgeye bağlı olarak bitkinin adına “siyah”/“koyu” veya “yeşil” şeklinde bir açıklama eklenir.

Meyvenin rengi neden farklı?

Zeytinin rengi ağacın türüne (çalı), olgunluk aşamasına ve büyüme bölgesine bağlıdır. Gölge açık yeşilden koyu mora kadar değişebilir. Sarımsı, pembe, kahverengi ve kestane rengi meyveler bulunmaktadır. Ancak zeytinler mavi-siyah değildir, özel işlemler sonucunda bu rengi kazanırlar.

Taze zeytinler çok acı olduğundan ve genellikle olgunlaşmadan hasat edildiğinden yemek için uygun değildir. Hazırlık aşamasında meyveler özel bir solüsyona batırılır, bu sayede ağızda kalan hoş olmayan tat ortadan kalkar ve yeşil zeytinler hafif, güzel bir "sarımsılık" ve tuzlu notalar kazanır.

Koyu bir renk elde etmek için zeytinler ayrıca oksijen ve demir glukonatla doyurulur. Bu işlemden sonra parlak mor bir renk tonuyla simsiyah olurlar.

Çilek mi meyve mi?

Zeytinin meyve mi yoksa meyve mi olduğu konusunda tüketiciler arasında sıklıkla anlaşmazlıklar ortaya çıkar. İlk versiyon bu meyvelerin tohumlarının olmasıyla desteklenmektedir. İkincisi ise zeytinin ağırlıklı olarak ağaçta yetiştiği gerçeğine dayanıyor.

Aslında ne biri ne de diğeridirler. Meyveler, meyveler ve sebzeler, tohum içeren çiçekli bitkilerin meyvelerinin yalnızca ticari isimleridir.2 kategoriye ayrılırlar: sulu (drupes ve meyveler) ve kuru (fındık, bakla, kutu vb.).

Zeytinler bir tür etli sert çekirdekli meyvedir. Kalın derileri, elastik etleri ve sert taşlarıyla karakterize edilirler. Meyvenin özelliklerine göre bu yağlı tohum bitkisinin en yakın “akrabası” kızılcıktır.

Besin değeri ve faydalı özellikleri

Zeytin birçok faydalı maddenin kaynağıdır. Yağ bakımından zengin olup, meyve çeşidine bağlı olarak yağ verimi %50-80 civarındadır.

Zeytin ayrıca vücudu aşağıdaki bileşen türleriyle zenginleştirir:

• proteinler;
• pektinler;
• şekerler;
• kateşinler;
• fenolkarboksilik asitler;
• potasyum, fosfor ve demir;
• B, C, E gruplarının vitaminleri.

Zeytinde bulunan maddeler birçok organ ve sistem üzerinde faydalı etkiye sahiptir. Yardım ediyorlar:

• kardiyovasküler hastalık riskini azaltmak;
• kan dolaşımını ve metabolik süreçleri normalleştirmek;
• sindirimi iyileştirmek;
• sinir ve genitoüriner sistemlerin işleyişini desteklemek;
• inflamatuar süreçleri durdurun.

Zeytinlerin kalori içeriği 100 g ürün başına 115 Kcal'dir. Protein, yağ ve karbonhidrat içeriği sırasıyla 0,8/10,7/6,3 g'dır.

Yemek pişirmede kullanın

Seçici yetiştirme yoluyla yetiştirilen 200'den fazla zeytin çeşidi vardır. Meyveler renk, boyut ve tat bakımından farklılık gösterir.

Geleneksel olarak bu çeşitlilik 3 gruba ayrılabilir:

• yağ oranı yüksek yağlı tohumlar;
• bol miktarda kağıt hamuru ile karakterize edilen kantinler (konserve);
• önceki türlerin niteliklerini birleştiren evrensel.

Yağlı tohum türleri zeytinyağı üretiminde kullanılmaktadır. Koruyucu madde kullanılmasa bile uzun süre tüketime uygun kalır.Hem yemek pişirmek için hem de soğuk yemeklerin sosu olarak kullanılır. Kantinler konserveleme, dekapaj ve tuzlama amaçlıdır. Üniversal olanlar hem birinci hem de ikinci işleme yöntemleri için uygundur.

Zeytin meyveleri hem ayrı ayrı hem de çorba, meze ve salataların bir parçası olarak tüketilmektedir. Çeşitli dolgulu sandviç ve tartletlerde dekorasyon olarak kullanılır, alkollü ve alkolsüz kokteyllere eklenir.

Diğer endüstrilerde kullanım

Zengin bileşimi sayesinde zeytinyağı kozmetik sektöründe geniş kullanım alanı bulmuştur. Buna dayanarak cildin, tırnakların ve saçın durumunu iyileştirmek için birçok ürün üretilmektedir. Bu tür bileşimlerin neredeyse hiç kontrendikasyonu yoktur ve günlük kullanım için tavsiye edilir.

Zeytinyağı aynı zamanda halk "güzellik tariflerinde" de yer almaktadır. Kremlere, balsamlara, maskelere ve banyolara eklenir ve saf haliyle makyaj temizleyici olarak kullanılır. Zeytinin yetiştiği bölgelerde ise zeytin ağacının taze yapraklarından elde edilen kaynatma, cilt bakım ürünlerinin hazırlanmasında da kullanılıyor. Bitkinin bu kısımları aynı zamanda birçok faydalı maddeyi de içermektedir.

Aşağıdaki bileşenler açısından zengindirler:

• organik asitler;
• flavonoidler;
• tanenler;
• glikozitler;
• uçucu yağlar;
• fenoller;
• reçineler;
• alkoller;
• acı ve tanenler.

Kozmetolojinin yanı sıra zeytinyağı ve yaprakları ilaç endüstrisinde ve halk hekimliğinde aktif olarak kullanılmaktadır. Solunum sistemi, kardiyovasküler, genitoüriner ve sinir sistemi hastalıklarının önlenmesinde ve karmaşık tedavisinde kullanılan ilaçların yapımında kullanılırlar.Ayrıca yanıkların, morlukların ve alerjik döküntülerin tedavisine yönelik harici kullanım ürünlerinin bileşimine de eklenirler.

Ayrıca zeytinyağı endüstriyel ve ev sabunu yapımında da kullanılmaktadır. Tüm cilt tipleri için uygundur ve güçlü bir antioksidan ve gençleştirici etkiye sahiptir, mükemmel şekilde besler ve nemlendirir.

Hangisi daha iyi: siyah zeytin mi yoksa siyah zeytin mi?

Hangi meyvelerin daha iyi, koyu veya açık olduğu sorusunu düşünürken, bunları işleme yöntemlerini hatırlamakta fayda var. Yeşil zeytin siyah zeytine göre daha az maruz kalır, dolayısıyla daha faydalı bileşenleri korur. Ancak kimyasal bileşim açısından fark küçüktür.

Tüketiciler arasında siyah meyvelerin zararlı katkı maddeleri içerdiği yönünde bir görüş var. Ama bu bir efsane. Üretimlerinde toksik boyalar kullanılmamaktadır. Ürünün oksijenle zenginleştirilmesiyle kömür siyahı rengi elde edilir ve gölgeyi sabitlemek için bu kadar küçük miktarlarda insan sağlığı için kesinlikle güvenli olan demir glukonat eklenir. Bu teknoloji onlarca yıldır kullanılmaktadır ve kendini kanıtlamıştır.

Bir diğer popüler yanılgı da siyah zeytinlerin yeşil zeytinlere göre daha yumuşak olduğu için daha olgun olduğudur. Aslında, özel bir salamurada daha uzun süre bekletilmesi nedeniyle eskinin esnekliği azalır.

Kemikli mi kemiksiz mi?

Koyu ve açık meyveler arasında tat ve besin değeri açısından özel bir fark yoksa, bütün ve soyulmuş meyvelerde durum farklıdır.

Konserve çekirdeksiz zeytinler, salamura ve baharatlarla daha iyi ıslatıldıkları için daha zengin bir tada sahiptir. Ek olarak, kullanımı daha uygundur ve genellikle hamsi, narenciye, kırmızı biber vb. Gibi çeşitli dolgularla desteklenirler.Ancak bu tür meyveler, uygun şekilde olgunlaşmaya zaman bulamadan hasat edilir. Çünkü olgunlaşmış bir zeytinin etine zarar vermeden çekirdeğini çıkarmak mümkün değildir ve sunumunu korumak için henüz yeşilken muhafaza edilir.

Bu nedenle çok malzemeli yemeklerde ve yemeklerin dekorasyonunda soyulmuş zeytinlerin kullanılması tavsiye edilir. Bağımsız bir atıştırmalık olarak yalnızca doldurulmuş meyveleri sunmak daha iyidir. Üründen maksimum faydayı alabilmek için ise zeytinleri çekirdekleriyle birlikte almalısınız. Yanlışlıkla yutulsa bile sindirime zarar vermez.

Ancak bütün meyveleri tercih ederken uzun süre saklanamayacaklarını unutmamalısınız. Zamanla tohumun yanındaki hamurda zararlı maddeler birikir ve bu özellikle havayla temas ettiğinde hızlı bir şekilde gerçekleşir. Bu nedenle bu ürünün kutusu açıldıktan sonra mümkün olduğu kadar çabuk tüketilmesi gerekmektedir.

Olası zarar

Yüksek tuz içeriği nedeniyle konserve zeytinlere kesinlikle güvenli bir ürün denemez. Çocuklar, hamile ve emziren kadınlar zeytine kapılmamalı.

Aşağıdaki durumlarda az miktarda tüketilmesi veya diyetten tamamen çıkarılması önerilir:

• artan asitlik;
• ödem eğilimi;
• idrar ve safra kesesinde taş varlığı;
• pankreatit, kolesistit, mide ülseri ve bağırsak ülserinin alevlenme dönemlerinde.

Siyah zeytin, tuzun yanı sıra oksitleyici bir madde olan demir glukonat da içerir. Küçük miktarlarda bileşen zararsızdır, ancak sürekli kullanımda alerjik reaksiyona neden olabilir. Bir kutu "renkli" zeytin, bu maddeden yaklaşık 20 mg içerir; bu, bir yetişkin için izin verilen günlük miktarın iki katıdır.Bu nedenle az miktarda da olsa konserve siyah zeytin her gün yenmemelidir. Tuz ve katkı maddelerinin miktarını azaltmak için ürünü kullanmadan önce durulamak daha iyidir.